مجاهد کوچلو

.
برای اینکه کارم را شروع کنم ابتدا به همون خیاطی رفتم و رک و راست گفتم که من می خواهم مجاهد شوم. راستش کلی همشان خندیدن و بعد استا گفت :ببین دانی جون ما مجاهد نیستیم.وما فقط با برادرت دوست هستیم.ما راهمان با هم فرق می کند برادر تو مسلمان است و ....ببین دانیال دیگه اینجا نیا چون دادش تو تحت تعغیب است . وممکنه برای خودت و ما درد سر درست کنی ولی اگه کمی بزرگ بشی متوجه می شی که حق با ماست.من هم دلسرد از میون اونها رفتم .
ناگهان بیاد سعدی افتادم او دوست برادرم بود و من می دانستم که مجاهد هست چند بار ازش اطلاعیه گرفته بودیم و اون برای ما کپی می کرد. به سراغ سعدی رفتم
به محل کارش .سعدی تا منو دید جا خورد و یک سلا م علیک خشک کرد . منو به یک انبار برد و گفت تو اینجا چی کار می کنی .من هم موضوع را بهش گفتم .من می خام مجاهد شم. سعدی تا این جمله را شنید محکم با سیلی زد توی گوشم.
 سرم گیج رفت خیلی ترسیدم مات و مبهوت به سعدی نگاه کردم .سعدی با خشونت و در حالی که دندانهایش را به هم می چسباند گفت:ببین دانیال توی زندان  این کمترین کاری است که با تو میکنن طاقت داری بسم الله بیا
مجاهد کوچلو
من هم کلی ترسیدم راتش توی فیلم ها دیده بودم یکی را میزنن یا خودم چند بار با بچه های محل کتک کاری کرده بودم . اما سیلی به این محکمی نخوردم .سعدی گفت اونها حتی با سیخ تنت را کباب می کنن. اونها خیلی بیرحم هستند کوچک و بزرگ نمی کنند. با شنیدن این حرفها خیلی ترسیدم . سعدی هم گفت دیگه پیشش نرم و 
اگه می خوام مجاهد شم فعلا زود است چون من طاقت شکنجه ساواک را ندارم .
ناامید از سعدی هم خدا حافظی کردم و تصمیم گرفتم....