برادرم به خونه اومد و گفت که تحت تعغیب است. و نباید به کسی بگویییم که اون به خونه اومده .به دستان پدر و مادرم بوسه زد و مادرم دوباره شروع کرد به آه ناله.ولی برادرم گفت که باید برود و منتظر ش نباشیم و توسط دوستانش خبر خودش را به ما می دهد. از اون به بعد پدرم و مادرم در گوشی صحبت می کردنند و برادرم دوباره به مشهد رفت.در این مدت حتی افراد فامیل هم به سراغ ما نمی اومدن بجز دائیم. همه می ترسیدن اسم ساواک را که می شنیدن مو بر تن هر کس سیخ می شد. پدرم هم معمولا به سر کار می رفت.خیلی از بچه های محل هم منو اذیت می کردن به من می گفتند شما کمونیست هستید. یا برادرت می خواهد با خواهرت اذدواج کند ویا از این جور حرفها بعضی هم با من دوست صمیمی بودن من هم به آنها می گفتم که برادرم نماز می خواند و او می گوید که شاه کافر است و جوانها را به زندان می اندازد. یک بار هم عکس شاه را از اول کتابم پاره کردم و داخل دیوار گذاشتم که یکی از دوستانم متوجه شد و به پدرم گفت. پدرم هم یک سیلی محکم به گوشم زد و گفت اون از داداشت این هم از این نیم وجبی .خلاصه پدرم کتابم را سر به نیست کرد و به آموزش پرورش رفت و یک کتاب نو گرفت و گفت عکس شاه فرح اشرف ولیعهد باید یک خط خوردگی هم نداشته باشه .البته معمولا در ابتدای کتابها عکس یکی دو نفر را می زاشتن.خلاصه من احساس خوبی نداشتم . و در مدرسه بچه ها و معلم ها جور دیگر به من نگاه می کردن .و فکر می کنم فقط به خاطر اینکه پدرم پول دار بود منو کاریم نداشتن.البته پدرم از حال برادرم خبر داشت و لی به ما چیزی نمی گفت.فقط مادرم می دانست.یک روز هم یکی منو صدا زد در راه برگشت از مدرسه بود. دانیال بیا من هم رفتم به من گفت که رفیق برادرش هستم و برام یک ساندویچ خرید.ازم پرسید خوب دانی از دادشت چه خبر ؟ من اظهار بی اطلاعی کردم.گفتم نمی دونم . یک عکس به من داد که با برادرم گرفته بود گفت این عکسو بده به مادرت و از امام رضا بخواه که کارها درست بشه . به هیچ کس هم اطمینان نکن.من هم عکس را برداشتم سریع به خونه رفتم و به مادرم دادم مادرم عکس را بغل کرد زد زیر گریه .بعد از اومدن پدرم عکس را به پدرم نشان داد و پدرم منو چپ چپ نگاه کرد. دیگه تصمیم خودم را گرفته بودم من هم باید مجاهد بشم اول ترانه گوش ندم دوم تلوزیون نگاه نکنم سوم علی وار زندگی کنم. پدرم هم گفت بعد از تعطیلات به مشهد میریم و تو هم مواظب خودت باش با هر کس و ناکسی حرف نزنی تا اینکه ...
این که چیزی نیست تمام فامیلای منم اون موقع مجاهد شده بودن بابام و عموم و پدربزرگم و ... بهترین جوونای مملکت ما یا مجاهد شدن و رفتن و عاقبتشون مشخصه و یام چند سال بعد دانشگاهها رو ول کردن و رفتن جبهه و کشته شدن. بابام یکی از اون مجاهدین ترسو بود که بعد از انقلاب برگشت ایران و الان داره زندگیشو میکنه.در کل از مطالبت ممنون.
سلام .. قرار بود وقتی آپ دیت کردی به من خبر بدی .. اشکالی نداره من اومدم و خوندم اونچه خوندنی بود و بازهم از نوشته هایت تشکر می کنم و البته بعید می دونم کسی با صداقت تو مجاهد باقی مانده باشد ...
دانیال عزیز از اینکه نظر دادی ممنونم . مطالبت رو میخونم فعلا نمی تونم چیزی بگم سعی میکنم بعد از روشن شدن قضایا نظر بدم تا پیش داوری نکرده باشم.بازم بیا.
سلام عمو دانی
کاش ادامه‌ی داستان به مجاهد شدنت نینجامد!
شاد باشی.
:)
به قول عمو رضا ای کاش که توی داستان مجاهدنشی
موفق باشی
سلام از کامنتت ممنون امیدوارم موفق باشی
سلام !
دانیال جان !
مقام امن و می بی غش و صبح دلنشین
گرت مدام میسر شود زهی توفیق
و سلامی دیگر .امیدوارم روز خوبی داشته باشی.
موفق باشی
صدر
سلام عمو دانی
ممنون از راهنماییت، موفق و پیروز باشی
این که چیزی نیست تمام فامیلای منم اون موقع مجاهد شده بودن بابام و عموم و پدربزرگم و ... بهترین جوونای مملکت ما یا مجاهد شدن و رفتن و عاقبتشون مشخصه و یام چند سال بعد دانشگاهها رو ول کردن و رفتن جبهه و کشته شدن. بابام یکی از اون مجاهدین ترسو بود که بعد از انقلاب برگشت ایران و الان داره زندگیشو میکنه.در کل از مطالبت ممنون.
سلام !
منظور خاصی نداشتم فقط گفتم خاطراته جذابی داری و ادامه بده !
بد نبود شما که تو سایت من اومده بودی یه نظرم در مورد مطلب اخرم می دادی !
موفق باشی
جالبه ... وقتی این داستانها رو میخونم انگار همین الان داره اتفاق میوفته ، یکدفعه نگران میشم ، هیجانی میشم ... بخصوص حالا که گفتی خودت هم مجاهد شده بودی ! ...
منم با عمو رضا موافقم... این کارا هیچ وقت آخر عاقبت نداشته...
سلام .. قرار بود وقتی آپ دیت کردی به من خبر بدی .. اشکالی نداره من اومدم و خوندم اونچه خوندنی بود و بازهم از نوشته هایت تشکر می کنم و البته بعید می دونم کسی با صداقت تو مجاهد باقی مانده باشد ...
بچه ها به وبلاگ منم یه سر بزنید در مسابقه سرکت کرده و جایزه هم بگیرید!!!!!!
دانیال عزیز از اینکه نظر دادی ممنونم .
مطالبت رو میخونم فعلا نمی تونم چیزی بگم سعی میکنم بعد از روشن شدن قضایا نظر بدم تا پیش داوری نکرده باشم.بازم بیا.
سلام
ممنون که چندی پیش به وبلاگم سر زدین .بازهم تشریف بیارید.
راستی چرا دیر به دیر می نویسید؟؟
من به وبلاگتون لینک دادم.
موفق باشید
چه عجب ادامه دادی مجاهد؟