آیت الله خمینی

در آن سالها نام آیت الله خمینی زیاد شنیده می شد .و خیلی ها از آیت الله ای نام می بردنند که رهبریت یک مبارزه ضد شاهی را بعهده گرفته بود. البته فقط اونها نبودند.خیلی از گرو های مخالف رژیم که حتی نام آنها هم بیاد ندارم..
در این میان روحانیون هم بودند و در این سالها آنها تحرک بیشتری نشان دادند. مرکزی که روحانیون انتخاب کردند مسجد بود . اونها از هر موقعی و یا مناسبتی استفاده می کرد و شروع کردند به تبلیغ علیه رژیم شاه آنها علنی از شاه و کار های اون انتقاد می کردند. البته نه همه آنها .گاهی هم شاه را بعد از یک روضه دعا می کردند.مخالف واقعی در آن زمان گروهای چپ و از همه مهمتر سازمان مجاهدین بود. سازمان مجاهدین هم با دیگر گرو های اسلامی در یک طرف قرار داشت.و سنگ آیت الله خمینی را خیلی به سینه می زدند.تقریبا او را رهبر خود می دانستند. البته کسانی دیگری هم بودند که در مرحله بعدی بودند. مجاهدین خود را وابسته به روحانیت می دانستند.{البته من این جوری فکر می کنم ممکن است کسانی چیز های دیگری بگویند }
من هم مرتب به مسجد می رفتم و به حرف های روحانی که در مسجد صحبت می کرد گوش می دادم خیلی هم به آنها علاقه نشان می دادم از آنها مرتب سوال میکردم .پدرم هم نمی توانست جلوی منو بگیره.خلاصه از اونجا بود که من با روحانیت آشنا شدم. آنها می گفتند .: حضرت علی با اینکه رهبر یک امپراتوری بزرگ بود در یک خانه گلی زندگی می کرد
. او حتی از پول مردم به برادرش نداد.او در تمام جنگها شرکت می کرد و هیچوقت پشت به دشمن نکرد. او هرگز دروغ نمی گفت. او بین افراد فامیل یا غیر فامیل هیچ فرقی نمی گذاشت.و....علی برایم خیلی جالب بود.آرزو می کردم آیت الله خمینی زودتر بیاید و حکومت علی را اجرا کند.البته بی بی سی هم اخبار ایران را بصورت فارسی پخش می کرد. احساس خوبی نداشتم .نمی دانم چرا