امتحان

.
فردا بعد از اومدن از مدرسه پدرم منو صدا زد. بدون اینکه چیزی سوال کنه محکم زد زیر گوشم.گفت: حالا آقا می خواد مجاهد بشه ای مرده شور تو و اون برادرت را ببرن که ما را بدبخت کردین.یک بار دیگه یک بار دیگه اگه بشنوم از این حرفها زدی دیگه خودت میدونی.
مادربزرگم در زندگی من خیلی نقش داشت .و خیلی به ما دلداری میداد. یعنی تمام دعواها را اون خاتمه می داد.سر پدرم داد زد و گفت :برو به اون شازده پسرت بگو
زورت به این رسیده. خلاصه نمی دونم کی منو لو داد.مادر بزرگم خیلی برایم صحبت کرد و گفت :اگه شاه بره روسها وارد کشور میشن. و ایران ویران می شه.بی ناموسی میشه همه این امنیت از سر لطف شاه هستش.و....
خلاصه من دست وردار نبودم .برای اینکه خودم را امتحان کنم یک بسته کبریت گرفتم .و یکی را روشن کردم و روی پشت دستم نزدیک کردم تا دستم داشت می سوخت کبریت را خاموش کردم. چند بار این کار را کردم .ولی من طاقت سوختن دست خودم را نداشتم.خلاصه من از این آزمایش رد شدم و نتونستم مجاهد بشم. چون مجاهد باید طاقت خیلی از شکنجه ها را می داشت.
بی خیال مجاهد شدن به مادر بزرگم پناه آوردم .او جای خلی برادرم را پر کرد. خیلی برایم حرف زد.از قدیمها گفت .و از گفته های مادرش که در زمان قاجار در این مملکت چه خبر بود.داستان هم خیلی بلد بود.من هم همه راز دلم را براش می گفتم .اون خیلی منو تشویق به خوندن کتاب کرد و می گفت من باید با سواد بشم .من هم شروع کردم به خوندن کتابهای داستان و مخصوصا کتاب امیر ارسلان نامدار که چاپ سنگی بود و خانوادگی چند جلد کتاب دستنویس و چاپ سنگی به ما رسید.که دست مادر بزرگم بود.من هم کم کم متقاعد شدم که شاه آدم خوبی است. و برادرم اینها گول خوردن و فکر مجاهد شدن را از سرم بیرون کردم.تا روزی که می خواستیم به
مشهد....